ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ


ΓΙΑΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Θεολόγοι στα Δημοτικά

Επειδή ακούγονται και θα ακουστούν πολλά, εξαιτίας της θέσης των Θρησκευτικών στο "Νέο Λύκειο",  δημοσιεύουμε ένα μέρος άρθρου  (κάποιοι το γνωρίζετε) για την τοποθέτηση θεολόγων στα Δημοτικά:

 (έτσι, για να έχετε μία υπεύθυνη ενημέρωση, όπως κάνουν πάντα οι "Θεολόγοι του μαυροπίνακα"):


"....Οι παραπάνω σκέψεις γράφονται με αφορμή το διάλογο που έχει αρχίσει τις τελευταίες ημέρες σχετικά με το διορισμό των θεολόγων στα Δημοτικά Σχολεία. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι μία κίνηση που αντιμετωπίζεται από όλους με συμπάθεια, ενώ μπορεί να τεκμηριωθεί με τη θέση πως οι πλέον κατάλληλοι για να διδάξουν θρησκευτικά είναι αυτοί που έχουν μία πλήρη κατάρτιση στο αντικείμενο, δηλαδή οι απόφοιτοι των θεολογικών σχολών. Στο παραπάνω επιχείρημα μπορεί να προστεθεί και η υπάρχουσα σχολική πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία τα λεγόμενα «μαθήματα ειδικότητας» στα Δημοτικά Σχολεία τα διδάσκουν καθηγητές του κλάδου Μουσικών, Φυσικής Αγωγής, Ξένων Γλωσσών κοκ.
Όμως είναι σημαντικό να γίνει λόγος για τις αιτίες που καθιέρωσαν τη διδασκαλία των μαθημάτων ειδικοτήτων στα Δημοτικά Σχολεία από τους καθηγητές. Αυτό νομίζω είναι και η βασική προϋπόθεση για να γίνει και ο σχετικός διάλογος που θα βοηθήσει τους νέους συναδέλφους, αλλά θα συμβάλλει και στην ενημέρωσή τους. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να τονιστεί πως αυτός θα πρέπει να είναι ενταγμένος σε ένα γενικότερο πλαίσιο που θα αφορά τις διεκδικήσεις για ανάθεση μαθημάτων στους θεολόγους ανάλογα με τις γνώσεις και τις δυνατότητες που έχουν αποκομίσει από τη φοίτησή τους στα τέσσερα τμήματα των δύο θεολογικών σχολών
Σε άρθρο λοιπόν που δημοσιεύεται στο «Διδασκαλικό Βήμα» (Απρίλιος 1985) τονίζονται και τα εξής: «"…η θέση αυτή του κλάδου(των δασκάλων) για ένα ολοήμερο σχολείο είναι πρωτοποριακή και δεμένη με το λαϊκό αίτημα για ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση. Γιατί μόρφωση δεν συντελείται μόνο μέσα στο διδακτικό ωράριο. Αλλά και μετά απ' αυτό. Και το ερώτημα που μπαίνει είναι: πώς αξιοποιούν τα παιδιά των υποβαθμισμένων περιοχών τον ελεύθερο χρόνο τους; Πως θα σταθούν ισότιμα δίπλα στα παιδιά των "ανώτερων" κοινωνικών στρωμάτων, που αυτά τα τελευταία, πέρα από το διδακτικό ωράριο, έχουν τη δυνατότητα να μάθουν ξένη γλώσσα, μουσική, μπαλέτο, να πάνε στο καλό φροντιστήριο, να δουν θέατρο και, επιπλέον, να έχουν τη βοήθεια των μορφωμένων γονιών τους;».
Στην εισηγητική έκθεση του Νόμου 1566/1985 σχετικά με το θέμα των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, αναφέρονται τα εξής: "…Νέα, σημαντική διαφοροποίηση και νέο ανέβασμα της ποιότητας στη λειτουργία του δημοτικού σχολείου, είναι η εισαγωγή της διδασκαλίας της φυσικής αγωγής, της μουσικής, των ξένων γλωσσών και των καλλιτεχνικών μαθημάτων από εκπαιδευτικούς που έχουν τα αντίστοιχα με το αντικείμενο προσόντα. Στο σχέδιο νόμου εκφράζεται η πολιτική βούληση να γίνει αυτή η εισαγωγή και θεσπίζονται πολλαπλές δυνατότητες για την πραγματοποίησή της. Η τεράστια σημασία της διδασκαλίας της φυσικής αγωγής για τη σωστή σωματική ανάπτυξη των παιδιών, των ξένων γλωσσών που είναι τελείως απαραίτητες στη σύγχρονη ζωή, καθώς και της μουσικής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων, για την αισθητική τους αγωγή, αναγνωρίζεται για πρώτη φορά από την Πολιτεία".
Νομίζω πως με τα παραπάνω γίνεται σαφές πως τα μαθήματα ειδικοτήτων βρίσκονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα των Δημοτικών Σχολείων ως μαθήματα δεξιοτήτων που έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τους μικρούς μαθητές να αναδείξουν τα ταλέντα τους και να τα καλλιεργήσουν. Σε καμία περίπτωση δεν έχουν το ρόλο γνωστικών αντικειμένων που δε μπορούν να διδαχτούν από τους δασκάλους, οπότε θα χρειαστούν παιδαγωγούς με ειδικά γνωστικά προσόντα που δεν τα διαθέτουν αυτοί που διδάσκουν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Άλλωστε το Δημοτικό Σχολείο δεν έχει ως στόχο, σε καμία περίπτωση,  την παροχή εξειδικευμένων γνώσεων....".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου